مدرس و مدیر گروه سابق دانشکده فنی و حرفه ای انقلاب اسلامی، طراح و مسئول برق در چندین شرکت تولیدی |
معرفی ربات Soryu
زلزله‌ی بزرگ Hanshin-Awaji قریب به 6400 کشته بر جای گذاشت. اغلب جان باخته‌گان در اثر حوادثی که پس از زلزله رخ داده بود و یا در شرایطی که در خانه‌های خود زیر آوار و ویرانی مدفون شده بودند جان خود را از دست داده بودند. خانه‌ای که سال‌ها در آن زیسته بودند به یکباره بر سرشان آوار شد. آنها زیر آوار مدفون بودند و تقاضای یاری می‌کردند. اما متاسفانه پاسخی برای تقاضای آنها اندیشیده نشده بود.
یکی از راه‌کارهایی که برای پیش‌گیری از تکرار مجدد چنین فجایع دل‌خراشی، به کاربستن رباتیک و علوم کامپیوتر در عملیات امداد و نجات است. از طریق این فناوری‌ها می‌توان به مصدومین گرفتار در زیر آوار دسترسی پیدا کرده و جان آنها را نجات داد.
موسسه‌ی بین‌المللی سیستم‌های امداد [1]IRS ، یک سازمان غیر انتفاعی است که فعالیتهای خود را به تولید ربات‌هایی که بتوانند امدادگران را در شرایط بروز سانحه یاری دهند، اختصاص داده است. یکی از پروژه‌های این موسسه تولید یک ربات مارگونه با نام IRS Soryu است. این ربات که در یک فعالیت مشترک با موسسه‌ی فناوری توکیو[2] تولید می‌شود، دارای دوازده کیلوگرم وزن و یک‌صد و بیست سانتی‌متر طول میباشد. این ربات به گونه‌ای طراحی شده است که بتوان مسیر خود را در شکاف‌های باریک و از میان آوار به‌جا مانده از ساختمان بیابد و در لا‌به‌لای آنها به جستجوی مصدومین حادثه بپردازد. پیکره‌ی این ربات به یک دوربین و یک میکروفون برای دریافت داده‌هایی از میان ویرانی‌ها مجهز شده است. به علاوه یک حسگر حرارتی نیز به تجهیزات این ربات افزوده شده، تا بتواند حرارت بدن مصدوم را دریافته و موقعیت او را بیابد. این حسگر، این امکان را نیز فراهم می‌سازد که حتی اگر در زیر آوار منبع نوری نیز وجود نداشت و مصدومین در تاریکی گرفتار شده بودند، باز هم فرصت یافته شدن آنها وجود داشته باشد. طراحی منعطف این ربات برخی توانمندی‌های مختص محیط‌های دچار سانحه را به آن افزوده است، اگر در شرایطی این ربات با مانعی در زیر آوار برخورد کند و به سبب این برخورد تعادل خود را از دست بدهد و یا از ارتفاعی، فرو بیفتد، خواهد توانست با چرخش پیکره‌ی خود مجدداً به وضعیت متعادل و مناسب برای حرکت بازگردد.
پروفسور ساتوشی تادوکورو[3]، استاد دانشگاه توهوکو[4]در رشته‌ی کامپیوتر و مهندسی سیستم‌ها، که اکنون [در زمان نگارش این گزارش] به عنوان مدیر IRS فعالیت می‌کند. در مورد این ربات می‌گوید: «از آن‌جا که این ربات برای رسیدن به حداکثر قابلیت تحرک و جابه‌جایی طراحی شده است، می‌توان تا عمق 30 متر میان لاشه‌های آوار نفوذ کند و به سوی تمام جهات برای یافتن مصدومین حرکت کند». او همچنین می‌افزاید:«روش کنونی برای جستجو در میان آوار آن است که دوربین‌های خود را در میان شکاف‌ها و فواصل میان لاشه‌های آوار در روی سطح زمین قرار دهیم و در همان سطح به جستجو بپردازیم، اما بهترین و مفیدترین کاری که در این‌گونه مواقع باید صورت پذیرد این است که در عمق پنج تا ده متری زیر سطح زمین جستجوی خود را انجام دهیم. این‌گونه است که استفاده از رباتهای امدادگر می‌تواند ما را بسیار آسان‌تر و سریع‌تر به بالین مصدومان برساند».
موسسه‌ی IRS پس از زلزله‌ی مهیب Hanshin-Awaji و در اثر تلاش تعدادی از محققین و پژوهشگران از جمله پروفسور تادوکورو که خود نیز از سانحه دیده‌گان زلزله بود، بنیان نهاده شد. وزارت آموزش، فرهنگ، ورزش، علم و فناوری کشور ژاپن در سال 2002 میلادی گروهی را به عنوان هسته‌ی پژوهشی، برای پروژه‌ی ویژه‌ی خود در رابطه با کاهش بلایای ناشی از زلزله در محیط‌های شهری، تشکیل داد. این گروه با مشارکت حدود سی و دو دانشگاه داخلی، موسسات پژوهشی و شرکتهای مرتبط با این موضوع تشکیل شد. در این میان IRS نقش هدایت و ایجاد هماهنگی واحدها و عناصر گوناگونی که در فضای صنعتی، آموزشی و یا دولتی حضور داشتند را بر عهده گرفت. این فعالیت وسیع مشترک میان این واحدهای متنوع با هدف طراحی رباتهای امدادگر و سایر سیستم‌های امداد که بتوانند باعث کاهش بلایای ناشی از زلزله شوند و پژوهش در عرصه‌های گوناگون در راستای این هدف صورت می‌پذیرد.
به طور کلی این باور وجود دارد که اگر کسی پس از زلزله‌ای مهیب یا هر فاجعه‌ی دیگری، در میان آوار و ویرانی گرفتار شود، می‌توان امیدوار بود که در زمانی حدود هفتاد و دو ساعت پس از حادثه فرصت برای نجات او وجود داشته باشد. متاسفانه این واقعیتی تلخ است که بسیاری از بازماند‌گان حادثه در زیر آوارها مدفون می‌مانند و جان خود را از دست می‌دهند، تنها به این دلیل که امدادگران فرصت کافی برای نجات آنها نمی‌یابند. تولید رباتهای امدادگر این امید را ایجاد می‌کند که فرآیند مشکل و پرخطر جستجو و یاری رسانی به مصدومین پس از زلزله با سرعت بیشتری صورت پذیرد و بازمانده‌گان از حادثه‌ای چنین تلخ همواره این داغ را در سینه نگاه ندارند، که اگر سرعت عملیات امداد بیشتر بود شاید آنها نیز عزیزی را از دست نمی‌دادند. پروفسور تادوکورو و پژوهشگران همراهش امیدوارند که رباتهای آنها بتواند نقشی موثر در این عملیات ایفا نماید.
لینک فیلم ربات ۱ لینک فیلم ربات 2
منبع:nurc.ir
نوشته شده در سه شنبه ششم بهمن ۱۳۸۸ساعت 17:8 توسط محسن عمادی الله یاری
|
-دانشجوی دکتری مهندسی برق-کنترل
-مدرکMBA ازدانشکده مدیریت دانشگاه تهران
-مدركMCITP
-مدرس دانشگاه و مولف چندکتاب
-مدیرگروه سابق مکاترونیک والکترونیک از98/7تا1401/7 دانشکده فنی انقلاب
-مدیرپروژه الکترونیک،ابزاردقیق وICT دانشکده انقلاب از95/11تا98/7
-مسئول برق شرکتهای مختلف صنعتی ودستگاهسازی
-بنیانگذاربزرگترین گروه بزرگ رباتیک دردانشگاه فنی وحرفه ای از84تا87
این سایت مربوط به بنیانگذار و لیدرتیم رباتیک"EITTCROBOTIC" میباشد.
این گروه در17اسفند84به همت وحمايت مالي محسن عمادی وحمايتهاي بسيار جناب آقای محمدی زرندینی رياست محترم و عزیزسابق انستيتو برق ودانشکده،جناب آقاي مهندس علوي زاده،معاونت محترم سابق آموزشي،جناب آقای استادزارعی رياست محترم انستيتو برق و همراهي جناب آقاي مهندس محمود زمانی دردانشکده فنی انقلاب اسلامی تاسیس گردید.پس از مسابقات ربوکاپ آزاد ایران2008-فروردين87-با وجودکسب نتایج بسیار خوب،بدلیل عدم همكاري مسئولين سابق و تعدیل آقای عمادی، کل فعالیتهای گروه بصورت خصوصی و بخشي از آن باهمکاري دانشگاه آزاد و دولتي باحجم وشدت بيشتربکارخود ادامه داد.
همچنین این گروه بعدهاباتاسیس گروه رباتیک دانشگاه شریعتی توانست به دستاوردهای ارزشمندی برسد.
گروه رباتیکEITTCROBOTICبا داشتن4لیگ ربوکاپ (رباتهای فوتبالیست سایزمتوسطMiddle Size Soccer Robot, رباتهای فوتبالیست سایزکوچک Small Size Soccer Robot, رباتهای امدادگر Rescue Robot و شبیه سازی سه بعدی رباتهای فوتبالیست Soccer Simulation 3D) و 4 ربات دیگر (ربات لابیرنت, مسیر یاب و نوریاب با پردازش تصویر) و رباتهای صنعتی و همچنین کسب افتخارات و عناوین برجسته ذیل در مسابقات مختلف،یکی از بزرگترین گروههای فعال رباتیک در کشور بود.
××××
ازتمام دوستان عزيز،اساتيدمحترم ومسئولين دلسوز ذير بجهت همكاري وحمايت همه جانبه از اين حركت تحول آفرين كمال تشكر وسپاسگزاري را داريم.
اساتيد:
استادشايگان فر،استادانصاري،استادغلامرضااحمدي،مهندس همدرسي ومهندس محمدزاده.
همکاران و كارمندان سابق و فعلی انستيتو برق:
آقاي عطایی،مهندس حسن آبادی،آقای غياثي،آقاي قاسمي،آقاي عسكري ودیگر همکاران وهمه دوستاني كه پيشرفت گروه وانجمن دغدغه هميشگي آنها بوده است.
هرگونه استفاده از مطالب این سایت بدون ذکر نام این سایت کاملا ممنوع میباشد.
 |
POWERED BY BLOGFA.COM |
|